Όλο λέω πως θα κοιμηθώ νωρίς, και όλο άυπνος μένω...να, η ώρα έχει ήδη πάει μία παρα είκοσι και απ' ότι φαίνεται η νύχτα θα είναι μακριά για άλλη μια φορά απόψε. Όχι ότι με χαλάει. Ίσα ίσα. Απλά πρέπει να πάρω την απόφαση κάποια στιγμή να το ανοίξω το κωλοβιβλίο και να διαβάσω μπας και γράψω τίποτα (λέμε τώρα). Πέφτει και κοντά η εξεταστική...
Ωραία πόλη η Κομοτηνή πάντως. Με τα μαγαζιά της, τα μπαράκια της...έχει κάτι αρκετά συμπαθητικό, δεν μπορώ να πω. Πραγματικά όμως, ώρες ώρες νιώθω να μου λείπουν άνθρωποι. Άνθρωποι που αγαπώ. Είναι τρελό γιατί τόσα χρόνια ονειρευόμουν να φύγω μακριά από τη Λάρισα και να μένω μόνος μου χωρίς να έχω κανέναν πάνω από το κεφάλι μου. Και τώρα που είμαι μακριά, όλοι αυτοί οι άνθρωποι μου λείπουν. Και μου λείπουν πολύ. Πρέπει να κανονίσω να κατέβω Λάρισα το συντομότερο δυνατό...
Κοιτάζω το σπίτι μου. Πλάκα έχει. Η αφίσα των Linkin Park στον τοίχο, η καφετιέρα απέναντι. Όλα δένουν με μια απίστευτη αρμονία, και φτιάχνουν μια όμορφη, alternative εικόνα. 'Η έτσι το βλέπω εγώ τουλάχιστον.
Επέστρεψα στο twitter (η 11η φορά), και οφείλω να ομολογήσω πως οι αλλαγές που έγιναν ήταν αναγκαίες. Έχει κάτι παραπάνω από την προηγούμενη version. Σε ωθεί ρε παιδί μου να ασχοληθείς μαζί του.
Πάλι μαλακίες δείχνει η τηλεόραση. Καλά αυτά τα τούρκικα σίριαλ σαν τη Λερναία Ύδρα ένα πράμα. Τελειώνει ένα, αρχίζουν τρία! Δηλαδή έλεος...πόσο περισσότερο θα προσπαθήσουν να υποβιβάσουν τη νοημοσύνη του κοινου; Πόσο; Μείναμε δηλαδή από normal προγράμματα και δείχνουν ο,τι trash είναι στη μόδα; Ήμαρτον. Για κάτσε να την κλείσω.
Βαριέμαι. Και οι μέρες κυλάνε τόσο ήσυχα. Λες και το κάνουν επίτηδες. Δεν είμαι συνηθισμένος ρε γαμώτο, μάλλον γι'αυτό μου κακοφαίνεται. Ίσως με τον καιρό το πάρω το ρημάδι το κολάι.
Να μην ξεχάσω αύριο να πάω για φωτοτυπίες τώρα που το σκέφτομαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου