Σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται (τουλάχιστον αυτή τη στιγμή) να μπω στο τρυπάκι της περιγραφής της κατάστασης μου right now. Ο κοινός παρονομαστής είναι ένας: το γεγονός ότι χτες κατάλαβα ότι όλα στη ζωή μου πάνε σκατά, αλλά εγώ εξακολουθώ να πετάω από τη χαρά μου. Δεν ξέρω αν είμαι υπερβολικά αισιόδοξος η απλά ανώμαλος, αλλά πραγματικά ενώ έχω τόσες υποχρεώσεις και τόση αγωνία για το μέλλον, συνεχίζω και κάνω καφρίλες όταν βγαίνω έξω, να βάζω το "Μη ρωτάς πώς περνάω" στο youtube και ύστερα η Στελίνα να με ξεχέζει επειδή το τραγουδάω συνέχεια, να τρέχω από το avant garde στον Καμενίδη και άλλα τέτοια συναφή.
Αύριο είναι το φεστιβάλ της Νεολαίας Συνασπισμού και έχω αναλάβει project (ψωνάρα) :P
Κειμενάκι και κολάζ σχετικά με το θέμα της σεξουαλικής απελευθέρωσης. Άρχισα να κατεβάζω μερικές εικόνες χτες με τη Στελίνα, αλλά σήμερα θα το αποτελειώσουμε ούτως ώστε να το παρουσιάσουμε αύριο. :)
Εν τω μεταξύ άφησα το παλιό μου γκουγκλ πλας και έφτιαξα καινούριο. Δεν ξέρω γιατί, απλά μου τη βάρεσε. Αν δείτε κανέναν Kostas Tankian μέσα εκεί, εγώ είμαι.
Αυτό πάντως όσο πάει και πιο επικίνδυνο γίνεται. Θα το φάει το facebook. Του χρόνου τέτοια μέρα θα υπάρχει τεράστιος ανταγωνισμός πιστεύω. Νταξ, όχι ότι βαρέθηκα το facebook αλλά όπως και να το κάνουμε το καινούριο πράγμα είναι άλλο πράγμα, είναι άλλο πράγμα. Γιατί να μη δοκιμάσω; Έτσι κι αλλιώς με έχουν φακελώσει ήδη παντού...σε ένα ακόμα τι πειράζει;
Βαρέθηκα. Άντε γεια.